ik beskerm ’t langd
’t zout teuge de hôgte
fier sting ik an de waterkangt
bij nattigheid en drôgte
op mij ken je vertrouwe
as ik bij stormvloed
’t water sting weg te douwe
zongder skroom en ôvermoed
maar mocht ik gaan verlieze
van een woeste zee
den hew ik niets te vrieze
maar neem jou d’r in mee
(c) Arthur Wigbout
Kijk,
ze loopt
Achter dijk
en hoopt
Hoor,
ze stopt
Door,
in haar tas gestopt
Verrukt,
oh’s en ah’s
Ze bukt
en in de tas
Vrij,
in de zoute aarde
Vindt zij,
stenen van waarde
Kom,
om weer te gaan
Wederom
Spoel maar aan,
spoel maar aan
(c) Arthur Wigbout
Langs de zoute waterlijn,
in gedachten verzonken
Vanwaar de scherven zijn,
hoe hebben ze geklonken
Doorzichtig glas, gebroken,
hier rustig aangespoeld
Ooit lekker aan geroken,
in handen is gevoeld
Gesleten glas in groen
van flessen, soms liefkoost
In een verre tijd van toen
waar ooit mee werd geproost
Op zoek naar scherven glas
tussen het droge wier
Speurend in een trage pas
naar stukjes voor de sier
Het Wad, vol van verlangen
maakt mensen melancholiek
De scherven zijn gevangen
in een breekbaar mozaïek
(c) Arthur Wigbout,
opgedragen aan Carina
Gedicht van Arthur Wigbout, in enigszins Wieringer dialect. Bedacht tijdens een wandeling langs de dijk met de honden. Ter plekke handig in de iPhone gezet en thuis met een tekening luchtig gemaakt.
De tekening voor de scouting heb ik in lijnen gezet, helemaal bovenaan. Alleen ik moet het verwerken op donkergroene shirts. Op het middelste voorbeeld is te zien dat dit niet zomaar gaat. Een fout die door veel ontwerpers wordt gemaakt… Ineens kloppen de lijnen niet meer en zijn de pupillen licht.
Op de onderste tekening laat ik zien dat het dus volledig moet worden hertekend. Daardoor komt het vuur ook veel krachtiger over. Op sommige plekken zet ik de lichtvallen ietsje sterker aan.
Deze tekening van 2 jaar geleden, heb ik tijdens een presentatie ingekleurd. Van oorsprong een lijnentekening in digitaal potlood (klik hier) en nu digitaal geschilderd.
